16 juni

16 juni 2020 - Byford, Australië

Vannochtend moeite met opstaan en het ging allemaal niet vanzelf met de kids. Ze liepen te klieren en ik was blij dat ik Ned naar school kon brengen. Ik ben met Mia gelijk doorgegaan naar het zwembad aangezien de zwemlessen binnenkort weer beginnen wilde ik maar weer even oefenen alvast. Maar hoe leuk mevrouw het vorige keren vond, zo vreselijk vind ze het nu. De eerste stapjes in het warme bad waren prima maar zodra ik haar een hand geef en langzaam verder en wat dieper het bad wil inlopen met haar schreeuwt ze het hele zwembad bij elkaar. Ze is ineens zo bang en klampt zich huilend aan me vast. Ik til haar op en zet haar in het water. Ze blijft met opgetrokken benen huilend aan mn armen hangen. Ik kan haar niet overtuigen dat ze gewoon kan staan en er niks aan de hand is. Ik pak haar voetjes en zet ze op de bodem, gelijk stopt ze met huilen en ziet ze in dat het eigenlijk helemaal niet zo diep is🤣. Zo gaat het nog 10 keer door en na 20 minuten is ze eindelijk weer gewend aan het water. Rond 10:30 gaan we douchen en naar huis. 

Thuis maak ik lunch, ruim de keuken op en voer alle dieren. Om 12:00 leg ik Mia op bed en ga ik lekker op de bank serie kijken. Om 14:10 halen we Ned weer op en ook die stop ik thuis in bed. 5 dagen school tot half 3 is hem erg veel en dat snap ik erg goed. Hij slaapt 1,5 uur en daarna zijn Brooke en Jason thuis. Ik ga naar de sportschool en ben daarna goed gesloopt. Na het avond eten ga ik douchen en om 19:30 lig ik in bed

2 Reacties

  1. Paul:
    16 juni 2020
    Goed aangepakt in het zwembad 😀
    Je bent al een echte nanny aan het worden.....
    Maar kost een berg geduld 😬
  2. Karin:
    20 juni 2020
    Engelengeduld 😇