23 Januari

Weer een frisse ochtend als ik de voer ronde doe. Zelfde verhaal als elke ochtend. Voeren, water vullen een beetje opruimen en fluer helpen met de weilanden schoonmaken. Ik zet wat paarden klaar en maak het voer voor de avond klaar. We zijn snel deze ochtend en om 11:30 is alles klaar. 

Ik kijk weer even verder naar werk onder het genot van een broodje gebakken ei. De eieren hier komen trouwens van de kippen die ze hier hebben! Ik heb een bel afspraak met een au pair gezin hier iets verderop. Het lijkt te klikken en ik besluit een van de aankomende dagen naar perth te gaan. Om volgende week te kunnen afspreken met het gezin om te kijken of het verder klikt. Ik heb 2 Nederlandse meiden leren kennen via facebook. De een wilt me wel ophalen en ze zitten allebei midden in de stad nu en willen wel leuke dingen gaan doen aankomende week. 

Steak gegeten met salade. Was heerlijk maar ik mis wel de aardappels en wat meer groente 😬. Ik heb contact gelegd met een vrouw hier 20 minuten vandaan. Ik zag haar oproep op fb voor au pair en hulp met de paarden. 

Ze fokt trekpaarden waar ze shows mee doen. Ze heeft 2 jonge kinderen en kan zelfs 2e jaar visum aftekenen. 

Normaal moet je daar flink voor werken op een afgelegen farm. Denk aan fruit plukken of koeien melken. Ik chat wat over en weer met haar en ik besluit bij Siri vast aan te geven dat ik toch weg ga een deze dagen. Ze is er oke mee en begrijpt het volledig. Het is ook heel normaal hier dat je niet gelijk op je plek zit en dat je toch weer verder gaat zoeken. 

Ik heb best een pittige start gehad hier. De eerste week zo ziek en dan toch ook niet op je plek zitten. Dan mis ik thuis toch wel extra hard. Het is mooi om thuis te missen en famillie en vrienden te missen. Ik denk dat je in dit soort situaties pas echt beseft wat je hebt❤️ ik ben trots dat ik dit avontuur aan ben gegaan en ik vind hoe dan ook mn plek hier! Zo aangewezen op mezelf maakt me met de dag sterker