5 Januari

Precies een jaar geleden startte ik mijn blog met dit stukje text.

 “Dit was oprecht een van de moeilijkste momenten uit mijn leven. Hoe sterk ik soms ook ben, dit voelt vreselijk. Iedereen achterlaten die me zo lief is. Waar ik altijd op kan bouwen en waar ik altijd op terug kan vallen. Iedereen die altijd voor me klaar staat en me zo gesteund heeft op weg naar mijn droom. Things money can’t buy❤️”

Ik kan je zeggen, het voelt zo nu en dan nog steeds vreselijk om iedereen te moeten missen. En hoe ik daar dacht dat de enige grote stap , het weg gaan... wel gezet was, nah de moeilijke beslissingen en moeilijke momenten zijn altijd gebleven.  Sommige dagen moet ik mezelf ontzettend doorheen slepen en mezelf er aan herinneren dat ik hier voor mijzelf en mijn persoonlijke ontwikkeling zit. Ik ben zo veranderd, tot rust gekomen en ik heb mezelf door en door leren kennen. Alles heeft me sterker gemaakt en ik heb geen seconde spijt gehad dat ik een jaar geleden op het vliegtuig ben gestapt. Iedereen die dichtbij me staat is er 100% voor me zoals iedereen er thuis voor me geweest is. Er zit dan wel 16,000 km tussen.. maar wat een steun heb ik aan iedereen❤️

Vandaag was druk maar fijn, een heerlijke zonnige dag. De ochtend ging redelijk snel en gelukkig had ik goede hulp aan Ahleena. Aangezien we 10 paarden binnen hebben snachts hebben we meer stallen te mesten dan normaal en dat gaat een stuk sneller met zijn 2en. Smiddags ga ik even naar een massage salon hier vlakbij. De rugpijn word slopend zo nu en dan.. en ik moet toch maar weer eens wat gaan proberen. Een lief chinees vrouwtje heeft gelijk plek en doet een massage van een half uur. Erg ontspannend was het alleen niet, flinke pijn en mevrouw is verbaasd hoe stijf en vast mijn rug is. Ze lijkt het goed los te krijgen en ik voel me herboren als ik naar buiten loop. Later op de dag voelt alles beurs aan maar ik ben er van overtuigd dat het binnen een paar dagen beter aanvoelt. Ik help Jillian smiddags met Polly, ze is zo blij met hoe ze gaat en ik ga haar elke week 3 keer rijden voor haar. Om 16:00 ga ik voeren, om 18:00 ben ik pas klaar met alles. Liz is hier en ik wil dat alles er spik en span uitziet 😬 ik ga daarna naar het dorp en haal thais voor het avond eten. Ik ga op de veranda in de zon zitten met een serie en een glas wijn. Momenten zoals dit waardeer ik dan weer ontzettend, vreselijk al die regen afgelopen weken. Wat ik ook waardeer is de avond check up, even een rondje door de stal lopen, alle paarden nog een wortel en een aai geven en daarna lekker naar bed.