19 februari

Om 21:00 lig ik al in bed, een shit dag achter de rug. Het heeft weer bijna de hele dag geregend en overal ligt blubber. De buggy had geen benzine meer vanochtend en ook alle jerry cans waren leeg. Ahleena kon dus geen paddocks doen en we moesten de mest van de stallen met een kruiwagen doen, vreselijk veel werk. Ik keek even snel of er echt geen volle jerry cans waren en vond er toch een waar nog een beetje in zat. Achteraf schoot er gelijk door mn hoofd, hopen dat dat geen diesel was. Maar wie zou er dan ook een jerry can met diesel tussen de patrol cans zetten zonder er diesel op te schrijven. Maar ja hoor ik hoor na 5 minuten dat de buggy niet meer start. Shit! Ik bel David en leg uit wat er aan de hand is. Hij vind het nodig om helemaal door het lint te gaan aan de telefoon. (Ik had me hier op voorbereid en laat hem maar even uitrazen) Bloody christ there is always something!! Whats next! Ik hang op, hier heb ik geen trek in, hij belt later terug, is gekalmeerd en zegt naar de farm te komen om het op te lossen. Dit soort dingen kunnen gebeuren als je een groot bedrijf hebt... We slepen de buggy naar de mechanic verderop en gelukkig kan ik hem binnen een uur weer ophalen. De rest van de dag verloopt stroef. Gelukkig nog wel even gezellig bij kunnen kletsen met Sandra en Jillian. Die kunnen er wel om lachen, kan de beste overkomen zeggen ze beide. Gelukkig was het snel gefixt..